Gdy w 1968 roku na Oceanie Spokojnym zatonął radziecki okręt podwodny K-129, Amerykanie postanowili najpierw sfotografować, a następnie wydobyć jego wrak. Operacja ta, nazwana Projektem Azorian, jest obecnie określana przez amerykański wywiad jako jedna z dwóch – trzech najcenniejszych i najodważniejszych operacji szpiegowskich przeprowadzonych podczas Zimnej Wojny.
Pierwsze miesiące Operacji Barbarossa, czyli inwazji III Rzeszy na ZSRR, były dla wojsk radzieckich miażdżącą klęską. Armia Czerwona wycofywała się w popłochu na wschód, tracąc przy tym tereny uprzemysłowione gdzie produkowano sprzęt wojskowy. W tej sytuacji władze Związku Radzieckiego były zmuszone ewakuować fabryki zbrojeniowe z dala od frontu, by tam kontynuować produkcję na potrzeby sił zbrojnych. Mimo braków w sprzęcie i żywności, szacuje się że do końca 1941 roku przeniesiono ponad 1500 fabryk razem z milionami robotników i inżynierów.
Niemiecka ofensywa o kryptonimie „Zitadelle” przeprowadzona w rejonie miasta Kursk na Froncie Wschodnim doprowadziła do największej bitwy pancernej stoczonej podczas II Wojny Światowej. Naprzeciw siebie stanęły tysiące czołgów, dział, samolotów i prawie 3 mln żołnierzy. Był to także pierwszy sprawdzian dla nowych niemieckich czołgów średnich – PzKpfw V Panther i pokaz siły czołgów cieżkich, PzKpfw VI Tiger.
Poniżej zaprezentowaliśmy historię prawdopodobnie najskuteczniejszego snajpera w historii, czyli Fina Simo Häyhä, ochrzczonego przez swoich wrogów mianem „Białej Śmierci”. Podczas wojny zimowej pomiędzy Finlandią a ZSRR między 1939, a 1940 roku, Simo zastrzelił ponad 500 Rosjan korzystając głównie z prostego karabinu snajperskiego. Jego metody prowadzenia walki z ukrycia przeszły do legendy, a bohaterski Fin do końca swego życia był bohaterem narodowym i wzorem dla przyszłych pokoleń żołnierzy.
14 września 1954 roku miało miejsce jedno z najtragiczniejszych ćwiczeń wojskowych w historii. Podczas manewrów o kryptonimie „Śnieżok” Związek Radziecki zrzucił ładunek nuklearny na poligonie Tockoje, gdzie kilka godzin później wprost w epicentrum eksplozji rozkazano wejść tysiącom żołnierzy. Zarówno wojskowi, jak i okoliczna ludność cywilna byli następnie ofiarami strasznych chorób popromiennych bez szansy na pomoc ze strony komunistycznych władz.
Gdy w czerwcu 1940 roku ponad 5 mln niemieckich żołnierzy przypuściło atak na Związek Radziecki, Hitler i większość dowódców Wehrmachtu była pewna, że zwycięstwo nad wschodnim kolosem to kwestia tygodni – historia pokazała jednak, jak bardzo się mylili. Początkowo niemiecka machina wojenna pewnie parła na wschód w głąb ZSRR, brutalnie torując sobie drogę na Moskwę. Jednak to tam, w wyniku wycieńczającej bitwy trwającej od października 1941 do stycznia 1942 Wehrmacht został pokonany i odepchnięty kilkaset kilometrów na zachód.